De tijd vliegt...
Door: Nikki
Blijf op de hoogte en volg Nikki
05 Mei 2014 | Indonesië, Woloan Dua
Ik heb een rustige week achter de rug. Inmiddels ben ik hier 6 weken en de tijd is tot nu toe heel snel voorbij gegaan. We hebben het druk met het uitvoeren en uitwerken van de projecten. Gelukkig is er ook tijd genoeg om leuke dingen te doen en te relaxen.
Gelukkig is er sinds deze week ook weer wat schot gekomen in de hydrotherapie. Van het een op het ander moment leek het omgeslagen. De fysiotherapeut heeft ons deze week geholpen en ook een aantal van de begeleiders heeft geholpen bij het geven van de therapie. Nu was het een stuk leuker om te doen. We zijn nu dus ook bij het onderdeel van het overdragen van de therapie aan de fysiotherapeut en de begeleiders. Als dit goed lukt, dan is de kans het grootst dat ze de hydrotherapie door blijven zetten als dit project afgerond is. Dat is natuurlijk ons streven en zou prachtig zijn. Het mooiste zou zijn als vervolgprojecten uitgevoerd gaan worden ter uitbreiding hierop, maar dat is denk ik nog heel ver weg!
Maandag hadden we besloten om in de ochtend boodschappen te gaan doen, want het was echt nodig. Dit was alleen niet zo’n goed plan en daar hadden we even geen rekening mee gehouden natuurlijk… Op de heenweg stopten er snel een busje, want het was niet druk in de ochtend. Maar de terugweg was een moeilijkere zaak! We moesten natuurlijk wachten tot het busje vol zat voordat de chauffeur zou vertrekken. Aangezien het ochtend was, heeft dit wel even geduurd, haha! Niet zo handig met diepvriesspullen en zeker 30 graden! Maar goed, weer wat geleerd en daar houd ik volgende keer dus wél rekening mee!
We hadden het plan om afgelopen weekend misschien naar de Tangkoko jungle te gaan. Helaas is dit niet gelukt. We waren een beetje laat met regelen en aangezien de stroom vrijdag de hele middag eruit lag, konden we ook niemand bereiken. Dit moeten we dus maar een ander weekend plannen. Hierna werden we uitgenodigd door een van de studenten om zondag met de academie mee naar een heuvel te gaan. Dit hebben we dus maar gedaan, want de jungle konden we niet meer regelen. Het was nogal ‘vaag’ wat we eigenlijk gingen doen. De student noemde het ‘refreshing & recreation’. We zouden door een chauffeur van de blauwe busjes hier opgehaald worden en hij zou ons naar de heuvel brengen. Ondanks dat wij 5 minuten te laat klaar waren, was het busje 1 uur te laat (jam karet…?)!!! In de tijd dat we aan het wachten waren, kwam de vrouw van hier met een brief aan die van de academie was. Het was een uitnodiging voor deze dag en er stond op dat het een ibada (gebedsdienst) zou zijn. Wel iets heel anders dan we eerst dachten, maar ja! Uiteindelijk zijn we naar de Bukit Temboan in Rurukan village gegaan. Het was werkelijk weer een prachtige plaats met een heel mooi uitzicht. Hier heb ik weer van genoten! Toen wij aan kwamen, waren alle andere studenten er al. Er was ook een leraar (Pa Rolly) en twee broeders van de academie. Na wat foto’s begon het programma en het was dus ook echt een ibada. Ik dacht; misschien komt de ‘refreshing & recreation’ daarna dan wel. Helaas, de hele dag was volgepland met een programma van de academie met opdrachten e.d.. Ik denk dat het weer iets van hier is om dat niet duidelijk te maken bij het uitnodigen of als wij vragen wat we dan gaan doen, maar goed. Na de ibada was er een korte pauze en hebben we even lekker in het zonnetje genoten van het uitzicht. En de studenten wilden natuurlijk allemaal op de foto met ons! Hierna ging een van de broeders een college geven. Ik heb er super weinig van kunnen volgen en het was ook niet heel erg interessant zeg maar… Na het college werden we in groepen ingedeeld en moesten we een samenwerkingsopdracht doen. Ik zat in groep 1, van de 5. We kregen tijd om het voor te bereiden en na de pauze moest ieder groepje het idee presenteren. De meeste studenten kunnen niet echt Engels, dus de communicatie verliep moeizaam. Na een tijdje kwam ik er achter dat we iets moesten bedenken waarbij samengewerkt moest worden. Mijn groep had bedacht om met onze voeten een kruis te vormen. Hoe ze er op kwamen? Geen idee, maar het is gelukt. In de pauze kregen we een doosje met rijst, groeten, vis en rica (kruiden). Ik heb hier al vaker mee gemaakt dat je een doosje krijgt met een maaltijd of snackjes er in, zo gaat dat hier dus! Na de pauze heeft ieder groepje het idee gepresenteerd. Waar de opdracht nu uiteindelijk voor was snap ik nog niet zo goed. Het was ook niet verplicht voor alle studenten, want niet iedereen was er. En het was op een zondag, wat ik ook een beetje vreemd vond. Maar goed! Na de presentaties ging de broeder weer verder met zijn college. Nu begon het me toch wel erg te vervelen… Sommige studenten hadden het ook al opgegeven en zaten lekker buiten. Dit heb ik toen ook maar gedaan. Het zou nog ongeveer 2 uur duren, voordat het afgelopen was. De studenten hebben nog een spel met drama en gebaren doorgeven gedaan en toen kwamen de blauwe busjes ons weer ophalen. Het was dus gezellig om weer met de studenten te zijn, maar het was een lange dag met een vol programma!
Gelukkig is er sinds deze week ook weer wat schot gekomen in de hydrotherapie. Van het een op het ander moment leek het omgeslagen. De fysiotherapeut heeft ons deze week geholpen en ook een aantal van de begeleiders heeft geholpen bij het geven van de therapie. Nu was het een stuk leuker om te doen. We zijn nu dus ook bij het onderdeel van het overdragen van de therapie aan de fysiotherapeut en de begeleiders. Als dit goed lukt, dan is de kans het grootst dat ze de hydrotherapie door blijven zetten als dit project afgerond is. Dat is natuurlijk ons streven en zou prachtig zijn. Het mooiste zou zijn als vervolgprojecten uitgevoerd gaan worden ter uitbreiding hierop, maar dat is denk ik nog heel ver weg!
Maandag hadden we besloten om in de ochtend boodschappen te gaan doen, want het was echt nodig. Dit was alleen niet zo’n goed plan en daar hadden we even geen rekening mee gehouden natuurlijk… Op de heenweg stopten er snel een busje, want het was niet druk in de ochtend. Maar de terugweg was een moeilijkere zaak! We moesten natuurlijk wachten tot het busje vol zat voordat de chauffeur zou vertrekken. Aangezien het ochtend was, heeft dit wel even geduurd, haha! Niet zo handig met diepvriesspullen en zeker 30 graden! Maar goed, weer wat geleerd en daar houd ik volgende keer dus wél rekening mee!
We hadden het plan om afgelopen weekend misschien naar de Tangkoko jungle te gaan. Helaas is dit niet gelukt. We waren een beetje laat met regelen en aangezien de stroom vrijdag de hele middag eruit lag, konden we ook niemand bereiken. Dit moeten we dus maar een ander weekend plannen. Hierna werden we uitgenodigd door een van de studenten om zondag met de academie mee naar een heuvel te gaan. Dit hebben we dus maar gedaan, want de jungle konden we niet meer regelen. Het was nogal ‘vaag’ wat we eigenlijk gingen doen. De student noemde het ‘refreshing & recreation’. We zouden door een chauffeur van de blauwe busjes hier opgehaald worden en hij zou ons naar de heuvel brengen. Ondanks dat wij 5 minuten te laat klaar waren, was het busje 1 uur te laat (jam karet…?)!!! In de tijd dat we aan het wachten waren, kwam de vrouw van hier met een brief aan die van de academie was. Het was een uitnodiging voor deze dag en er stond op dat het een ibada (gebedsdienst) zou zijn. Wel iets heel anders dan we eerst dachten, maar ja! Uiteindelijk zijn we naar de Bukit Temboan in Rurukan village gegaan. Het was werkelijk weer een prachtige plaats met een heel mooi uitzicht. Hier heb ik weer van genoten! Toen wij aan kwamen, waren alle andere studenten er al. Er was ook een leraar (Pa Rolly) en twee broeders van de academie. Na wat foto’s begon het programma en het was dus ook echt een ibada. Ik dacht; misschien komt de ‘refreshing & recreation’ daarna dan wel. Helaas, de hele dag was volgepland met een programma van de academie met opdrachten e.d.. Ik denk dat het weer iets van hier is om dat niet duidelijk te maken bij het uitnodigen of als wij vragen wat we dan gaan doen, maar goed. Na de ibada was er een korte pauze en hebben we even lekker in het zonnetje genoten van het uitzicht. En de studenten wilden natuurlijk allemaal op de foto met ons! Hierna ging een van de broeders een college geven. Ik heb er super weinig van kunnen volgen en het was ook niet heel erg interessant zeg maar… Na het college werden we in groepen ingedeeld en moesten we een samenwerkingsopdracht doen. Ik zat in groep 1, van de 5. We kregen tijd om het voor te bereiden en na de pauze moest ieder groepje het idee presenteren. De meeste studenten kunnen niet echt Engels, dus de communicatie verliep moeizaam. Na een tijdje kwam ik er achter dat we iets moesten bedenken waarbij samengewerkt moest worden. Mijn groep had bedacht om met onze voeten een kruis te vormen. Hoe ze er op kwamen? Geen idee, maar het is gelukt. In de pauze kregen we een doosje met rijst, groeten, vis en rica (kruiden). Ik heb hier al vaker mee gemaakt dat je een doosje krijgt met een maaltijd of snackjes er in, zo gaat dat hier dus! Na de pauze heeft ieder groepje het idee gepresenteerd. Waar de opdracht nu uiteindelijk voor was snap ik nog niet zo goed. Het was ook niet verplicht voor alle studenten, want niet iedereen was er. En het was op een zondag, wat ik ook een beetje vreemd vond. Maar goed! Na de presentaties ging de broeder weer verder met zijn college. Nu begon het me toch wel erg te vervelen… Sommige studenten hadden het ook al opgegeven en zaten lekker buiten. Dit heb ik toen ook maar gedaan. Het zou nog ongeveer 2 uur duren, voordat het afgelopen was. De studenten hebben nog een spel met drama en gebaren doorgeven gedaan en toen kwamen de blauwe busjes ons weer ophalen. Het was dus gezellig om weer met de studenten te zijn, maar het was een lange dag met een vol programma!
-
05 Mei 2014 - 10:04
Linda:
Hoi meisje,
zo zie je maar, jullie komen iedere keer weer voor verassingen te staan!
het was weer leuk om te lezen!
wat betreft die diepvriesspullen, was niet zo handig, nee!
dit doen jullie vast niet meer!
nou meisje, we gaan nu aftellen, he?
ik zie er naar uit om je weer te zien en te knuffelen en te ruiken!!
xxxx mama -
05 Mei 2014 - 12:51
Kelly:
Nikki,
Zo gaaf om iedere keer weer te lezen wat je allemaal ziet en meemaakt! Ik krijg er elke keer weer kippenvel van.
Fijn om te lezen dat het goed gaat met jullie hydrotherapie en dat jullie iedere dag weer wat bijleren!
Meid, je doet het fantastisch daar, geniet nog van elk moment! Want zoals je zelf al zei vliegt de tijd voorbij.
Ook ik kijk er naar uit je weer een dikke knuffel te geven! We spreken elkaar snel weer :)
Liefs xx Kelly
-
05 Mei 2014 - 18:00
Martine En Jelle:
Hee Nikki!
Goed te horen de Hydrotherapie nu goed kan worden opgepakt! De aanhouder wint --> zeggen ze dan he! Heel goed! Zet 'm op nog even! En blijf genieten! Ook van saaie langdurige Colleges!! =P
Houdoe he! =P
Liefs uit Breda
X Jelle en Tien
-
05 Mei 2014 - 18:04
Anny:
He Nikki. Leuk om weer te lezen. Fijn dat je schrijft dat de tijd vliegt. Dat zegt genoeg. Jullie hebben het naar jullie zin. Nog 4 weekjes en dan zijn ook jouw ouders er snel. Geniet maar samen en ga stevig Door met de therapie. Gr. Anny -
05 Mei 2014 - 21:46
Corne:
Hoi Kleine,
De hydro zit nu toch wel in de lift daar. Misschien dat het toch wel sneller gaat, als dat jij denkt. Het motiverende voor jullie is nu, dat de mensen er daar zelf in gaan geloven.
Jij gaf in het begin toch aan, dat de mensen daar eerst altijd de kat uit de boom kijken en als ze dan na 'n tijdje toch het nut ervan inzien, dat ze er dan mee aan de slag gaan.
Het kost simpelweg gewoon wat meer tijd, je moet wat geduld hebben en niet opdringen., toch?
Dan hebben jullie het goed gebracht.
Prima gedaan. Complimenten.
Tot gauw.
Gr. Vaders -
06 Mei 2014 - 21:34
Maai:
Hoi lieve Nikki, leuk om ook dit verslag weer te lezen. Wat gaat het idd snel. Het is zo eind mei en dan komt Bram al naar je toe en 2 juni de rest van de family, wat zullen ze het geweldig vinden daar en ook trots natuurlijk wat je doet, Nou meid , succes nog en tot snel Liefs Maai -
07 Mei 2014 - 15:12
Hoi Nikki:
Wij genieten iedere keer weer van je verslag. Geweldig en we kissen je. Pim en Mariann -
07 Mei 2014 - 15:13
Mar.:
Bedoel missen -
08 Mei 2014 - 16:21
Sybo:
hoi nikki,
leuk om iets van je te lezen. veel succes en hoor graag achteraf "live" hoe het was. het ga je goed.
sybo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
